31. Ljóð Kossinn

Höfundur: Guðmundur Árni Valgeirsson

Auðbrekku

f: 11.11.1923 d: 17.04.1976 

KOSSINN

 

Þú komst til mín í kveld,

þinn koss var nýr og hlýr,

og vakti upp þann eld

sem inni fyrir býr.

 

Á vorin grundin grær

og grænkar beitilyng,

og lengi gleymist glóð,

í gömlum ösku bing.

 

Þú varst svo mild og mjúk,

hið mikla ævintýr.

Þú kenndir mér í kvöld,

að koss er alltaf nýr.

 

Þú gafst mér dáinn draum,

ég draumalandið fann.

Þann draum ég aleinn á,

ég elska og tigna hann.

 

Þinn koss var eitt og allt,

ást og fögur list,

því gat ég fleygur - frjáls

í fyrsta sinni kysst.

 

Þú kvaddir mig í kvöld,

þinn koss var nýr og hlýr,

þó gat hann verið gjöf

og gamalt ævintýr.