Færsluflokkur: Bloggar

Sænska húsið

Spurning hvort maturinn var á ábyrgð Svía?GetLost

Ef svo var er þetta þá ekki morð?Police

Bara svona að velta vöngum yfir þessu.Sideways


mbl.is 135 ára gömul ráðgáta leyst
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Tilræði

Og hvað ætli Bush geri í málinu?GetLost

Þarf hann ekki að skipta sér af öllu?Police


mbl.is Tilræði í Islamabad
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Þakklæti

Ég er þakklátur öllum þeim ökumönum sem tilkynna tjón sem þeir valda, hvort sem heldur er á öðrum ökutækjum eða öðru.  Þeir taka ábyrgð á því sem þeir eru að gera.Smile

Ólíkt þeim sem stinga af.Angry

Þann 26-6 2008 varð ég fyrir því að ekið var á bílinn minn (annað hvort á planinu hjá Greifanum á Akureyri eða á plani sjúkrabúsins) og stungið af.Devil

Tjónið er kannski ekki stórt en það er of stórt fyrir mig eða á bilinu 75 - 150 þúsund.Frown

Ég er að vísu með bílinn í kaskó en sjálfsábyrgðin er um 97 þúsund og þá peninga á ég ekki í afgang þegar búið er að greiða það sem er á föstum mánaðarlegum greiðslum.

Örorkubæturnar leifa ekki svona stórútgjöld á einum mánuði eða tveimur.Blush

Það kemur til með að taka nokkra mánuði að safna fyrir viðgerð ef engin gefur sig fram sem tjónvald og svo þarf ég ökutæki á meðan viðgerð stendur.

Eg ætla að láta fylgja hér með nokkrar myndir af tjóninu ef einhver hefur séð hvernig það vildi til.

Hægt er að hafa samband við mig hér á blogginu sem og í síma 8476551 og þætti mér vænt um ef sá sem var þarna á ferð myndi gefa sig fram.

P6270001P6270002P6270004P6270003


Köttur

Á mínu heimili er hundur Barrý og köttur Venus (karl), sem er ekki svo óvenjulegt nema hvað, á sex mánuðum hefur kötturinn tvisvar lent fyrir bíl.

Í fyrra skiptið kom hann heim eftir að vera týndur í fjóra sólahringa, sem er mjög óvenjulegt fyrir þennan kött, því hann kemur annars alltaf inn á kvöldin og er hafður inni á næturnar.

Þar sem búið er að taka hann úr sambandi fyrir nokkru eða áður en hann lenti í þessu bílslysi í haust, þá er ekki mikill þvælingur á honum hvorki á daginn eða næturnar.

Eftir fyrra slysið var hann kjálkabrotinn og marinn og bólginn víða um skrokkinn, en henni Elvu tókst samt að koma honum nokkurn vegin í samt lag aftur.

Í gær fór ég að gá eftir honum en sá hann hvergi fyrr en undir miðnætti, þá sé ég hvar hann er að reyna að koma heim á tæplega þremur löppum, allur brúnn af skít og blóðugur, en hann er annars alveg hvítur.

Í morgun var ákveðið að tala við Elvu aftur og var farið með köttinn til hennar þar sem hún var stödd upp á dýraspítala.

Þá kom í ljós að kötturinn hefði fengið svo þungt höfuðhögg að það blæddi inn á heila og annað sjáaldrið fyllti út í hvítuna í auganu, lamaður á öðrum framfæti með skrámur sitt hvoru megin á kjálkanum og rifin kló úr aftur fæti.

Við héldum að nú væri þetta bara búið hjá honum þó hann væri rétt orðin eins árs.

Kettir hafa víst nýju líf og Venus er nú allur að braggast aftur búinn að drekka mjólk og borða blautmat, farinn að staulast um og haltrar furðu lítið.

En hann er nú búinn með tvö, eftir eru sjö og vonandi sleppur hann við það að lenda undir bíl í framtíðinni.

Það er aðeins eitt sem ég er nú að velta fyrir mér og það er grimmdin eða sinnuleysið i því fólki sem keyrir á dýrin.  Enginn hefur hringt eða reynt að ná kettinum til að koma honum heim, hann var bara látinn komast þetta að eigin vegum.

Taka skal fram að kötturinn er með tattú í eyra, auk þess hálsól þar sem nafn hans er og símanúmer að auki.

Við hefðum þegið það að viðkomandi ökumenn hefðu hringt og látið vita hvar hann lægi svo við gætum sótt hann og gert það sem þurfti fyrir hann, en EKKI LÁtið hann liggja bara og kveljast þar sem hann var niðurkominn.

                              Kannski hringir sá næsti sem keyrir á dýr.


Það er komin apríl

og ég hef verið hálf latur við það að blogga undanfarið.

Lítið hefur verið um að ske eins og einn góður orðar það.

Fór að vísu í fermingarveislu hjá honum Arnari Frey á pálmasunnudag, fín veisla og gaman að hitta allt liðið þarna á Skaganum.

Við vorum þarna í fjóra daga og ég sá lögguna einu sinni, fór ég þó með hundinn út að ganga tvisvar á dag.  Á langasandi laugardag fyrir pálmasunnudag vorum við Telma með Barrý og Polla að labba, varð mér þá á og sleppti Barrý því hann vildi hlaupa að sjónum og flýja undan honum svo til mín aftur, þarna vorum við sem sagt að ærslast og engin maður nálægt okkur, kemur þá ekki maður galandi og segir að lausaganga hunda sé bönnuð á Skaga, þannig að við setjum hundana í taum.

Ekki sýndi þessi maður neina kurteisi heldur mannalæti mikil og sagðist vera hundaeftirlitsmaður á Skaga (sem getur vel verið, en samt finnst mér skrítið að hann skuli vera á launum á laugardegi) ekki sýndi hann okkur nein skilríki eða annað, bara ókurteisi.

En hvað með það, við létum hundana ekki ganga lausa eftir þetta.

En þetta sýnir manni hvað sumir taka starf sitt alvarlega.

Einu sinni sá ég löggu á fjórum dögum og einu sinni sá ég hundaeftirlitsmann.


« Fyrri síða | Næsta síða »

Höfundur

Hilmar Guðmundsson
Hilmar Guðmundsson
Málefni fatlaðra og aldraðra er mér ofarlega í huga.

Bloggvinir

Nóv. 2024
S M Þ M F F L
          1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30

Heimsóknir

Flettingar

  • Í dag (22.11.): 0
  • Sl. sólarhring:
  • Sl. viku: 4
  • Frá upphafi: 0

Annað

  • Innlit í dag: 0
  • Innlit sl. viku: 3
  • Gestir í dag: 0
  • IP-tölur í dag: 0

Uppfært á 3 mín. fresti.
Skýringar

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband