8. Ljóð

Höfundur: Guðmundur Árni Valgeirsson

Auðbrekku

f: 11.11.1923 d: 17.04.1976

FUGLARNIR HANS

 

Hann byrjað sitt líf við bjartan sjó

og bjó til fugla úr tré og smiðju mó

hann gat líka sungið í þá sál

hann sjálfur skildi heimsins fuglamál.

 

Sá einn er skáld sem talar lífsins tungur

talar fagurt mál og byrjar ungur.

 

Með hörpu sinni fann hann þeirra flug

og fylltist nýjum þrótti og hetjudug

hann lét þá alla svífa í sólar átt

með sigur för um loftið drauma blátt.

 

Sá einn er skáld sem andans flugið finnur

flýgur móti sól og heiminn vinnur.

 

Fuglarnir hans fljúga vítt um geim

fljúga um liðnar aldir koma heim

og syngja okkur litlum mönnum ljóð

til lífsins aftur vekja kalda glóð.

 

Sá einn er skáld sem engin getur gleymt

í gullunum hans, sjálfan endur heimt.

 

Hörpunnar við skynjum helgi dóm

því heilladísir sungu í hana hljóm

og gáfu henni vorsins helgu vé

sem vöktu líf í smiðju mó og tré.

 

Sá einn er skáld sem stillir hörpu strengi,

strengi sem geta hljómað hátt og lengi.

 

Sá einn er skáld sem skilur heimsins mál

skáld sem hefur ódauðlega sál

því gaf hann sínum litlu fuglum flug

og flugið var með reisn og stórum hug.

 

Þeir svífa hátt hjá sólarströndum björtum

og syngja ljóðin hans í okkar hjörtum.